13 اکتبر 2022- محدود کردن مصرف کربوهیدرات ها به عنوان اولین قدم در رژیم درمانی و کنترل دیابت بارداری در نظر گرفته می شود، اما شواهد محدودی در مورد مقادیر بهینه ی کربوهیدرات، پروتئین و چربی برای کنترل قند خون در بیماران مبتلا به دیابت بارداری وجود دارد.

محققان در یک مطالعه ی جدید دریافتند که قند خون پس از صرف غذا در زنان مبتلا به دیابت بارداری که رژیم غذایی آنها حاوی مقادیر بیشتری پروتئین و مقادیر کمتری کربوهیدرات به خصوص در وعده صبحانه است، به احتمال زیاد پایین تر می باشد.

در مطالعات پیشین، محققان برای جبران کالری دریافتی پس از کاهش سطوح کربوهیدرات در رژیم غذایی زنان بارداری مبتلا به دیابت بارداری مصرف چربی را بالا می بردند، اما هیچ  یک از مطالعات به بررسی تأثیر مقادیر متفاوت پروتئین برای جبران کاهش کربوهیدرات بر کنترل قند خون زنان مبتلا به دیابت بارداری در یک روش تغذیه ای کنترل ‌شده، نپرداخته بودند.

هدف از این مطالعه بررسی تأثیر رژیم غذایی با پروتئین بالاتر و کربوهیدرات کمتر در یک کارآزمایی با تغذیه ی به خوبی کنترل شده بر سطح قند خون زنان مبتلا به دیابت بارداری بود که با انسولین یا سایر داروها درمان نمی شدند.

دیابت بارداری (GDM) هم زنان و هم نوزادان آنها را تحت تأثیر قرار می دهد، و مطالعات فزاینده نشان داده اند که محیط داخل رحمی در بارداری تحت تأثیر دیابت ممکن است بر مادر و کودک تأثیر بگذارد که بطور مادام العمر ادامه دارد. از آنجایی که کنترل انرژی دریافتی رژیم غذایی یک عامل اساسی در مدیریت دیابت بارداری است، نیاز فوری به ایجاد یک پایگاه شواهد برای توصیه‌هایی در مورد نسبت‌های درشت مغذی‌ها(کربوهیدراتها، پروتئین ها و چربی ها) برای مدیریت تغذیه‌ای بهینه ی دیابت بارداری وجود دارد.

با توجه به پیشینه ی فوق، دکتر Kimberly K. Trout، و همکارانش از دانشگاه پنسیلوانیا، قصد داشتند رژیم های غذایی ایزوکالری را که از نظر کربوهیدرات، محتوای پروتئین و چربی متفاوت بودند در بین زنان مبتلا به دیابت بارداری مقایسه کنند. آنها بر روی این فرضیه کار کردند که سطح زیر منحنی   (AUC) پاسخ گلایسمی بعد از غذا با مصرف وعده های غذایی حاوی پروتئین بیشتر و کربوهیدرات کمتر، کاهش می یابد.

محققان از یک طرح متقاطع تصادفی در محیط واحد تحقیقات برای مطالعه ی خود استفاده کردند. از نوزده زن که بطور تصادفی در گروه مداخله قرار گرفتند، 12 نفر مطالعه را تکمیل کردند. نمونه گیری خون قبل از غذا و در 30، 60، 120 و 180 دقیقه پس از وعده های غذایی برای اندازه گیری پاسخ گلایسمی گرفته شد.

افراد شرکت کننده، زنان مبتلا به دیابت بارداری بودند که قند خونشان با رژیم غذایی تحت کنترل قرار گرفته بود، حاملگی آنها تک قلو بود، و از قبل به بیماری های همراه مبتلا نبودند. میانگین سن حاملگی آنها 32 (1.76±) هفته بود. میانگین شاخص توده بدنی قبل از بارداری شرکت کنندگان  28.7 (5.3±) کیلوگرم بر متر مربع بود. در ابتدا، به زنان یا یک رژیم غذایی با پروتئین بیشتر و کربوهیدرات کمتر یا یک رژیم غذایی با پروتئین کمتر و کربوهیدرات بیشتر برای اقامت 36 ساعته در بیمارستان داده شد. تهیه تمامی وعده های غذایی و میان وعده ها در آشپزخانه ی متابولیک انجام شد. پس از یک دوره ی توقف آزمایش بین 3 تا 7 روز، به زنان درمان مخالف داده شد.

در بازوی درمان، جایی که به زنان یک وعده غذایی با پروتئین بیشتر و کربوهیدرات کمتر داده شد میانگین سطح زیر منحنی گلوکز 3 ساعته قبل و بعد از غذا در روز دوم کاهش یافت (با ناشتای تایید شده در طول شب).

نویسندگان اظهار داشتند: مطالعه ما اولین مطالعه ای است که نشان می دهد یک وعده غذایی با پروتئین بالاتر و محتوای کربوهیدرات کمتر، به ویژه در وعده صبحانه، منجر به کاهش قند خون پس از غذا در زنان مبتلا به دیابت بارداری می شود. فقدان تفاوت های قابل توجه در سایر نقاط زمانی، می تواند به دلیل عوامل مختلفی باشد، اما به احتمال زیاد به دلیل حجم کوچک نمونه (افراد شرکت کننده) است.

آنها نتیجه گیری نمودند که نیاز به نتایج بلندمدت رژیم غذایی با پروتئین بالاتر، از جمله تعادل نیتروژن، کنترل قند خون مادر، و تاثیر بر نتایج رشد جنین وجود دارد.

منبع:

https://medicaldialogues.in/obstetrics-gynaecology/news/high-protein-low-carbohydrate-diet-reduces-pp-blood-sugar-in-women-with-gestational-diabetes-100535